توسعه فردیخشم و عصبانیت

۵ راه برای آموزش مهارتهای مدیریت خشم به فرزند خود

اگر کودک شما نمی داند چگونه با احساسات خود مقابله کند ، ناامیدی و عصبانیت او می تواند به سرعت به بی اعتنایی ، بی احترامی ، پرخاشگری و بداخلاقی تبدیل شود.

پرخاشگری در دوران کودکی در صورتی که کنترل نشود ، با ناهنجاریهایی مانند رفتار پرخاشگرانه در مدرسه و دانشگاه ، طرد شدن توسط همسالان و سلامت روانی نامناسب در بزرگسالی مرتبط خواهد بود.

اگر فرزند شما در تنظیم رفتارهای خود مشکل دارد ، این پنج استراتژی می تواند مهارت های مدیریت خشم را به او آموزش دهد:

  1. بین احساسات و رفتار او تمایز ایجاد کنید.

عصبانیت یک احساس عادی در افراد سالم است. اما بسیاری از بچه ها تفاوت بین احساس عصبانیت و رفتار پرخاشگرانه را درک نمی کنند. به فرزند خود بیاموزید که احساسات خود را برچسب گذاری کند ، تا بتواند احساس خشم یا ناامیدی را به صورت کلامی بیان کند. بگویید ، “عصبانیت خوب است اما ضربه زدن درست نیست.” به او کمک کنید وقتی احساس عصبانیت می کند ، اعمال خود را کنترل کند.

گاهی اوقات ، رفتار پرخاشگرانه ناشی از انواع احساسات ناراحت کننده ، مانند غم و اندوه یا خجالت است. در مورد احساسات به مرور زمان و به طور مکرر صحبت کنید تا کودک شما یاد بگیرد که احساسات خود را بهتر بشناسد.

  1. مهارت های مناسب مدیریت خشم را مدلسازی کنید.

بهترین راه آموزش مقابله با عصبانیت به فرزندتان، نشان دادن چگونگی برخورد با احساسات خود هنگام عصبانیت است. اگر کودک شما ببیند که شما به هنگام عصبانیت کنترل خود را از دست می دهید ، او نیز به احتمال زیاد همین کار را خواهد کرد. اما اگر ببیند که شما با احساسات خود به گونه ای ملایم تر کنار می آیید ، او نیز همین روش را در پیش خواهد گرفت.

این راه هم بخوانید بدنیست:  چه ویژگی هایی در توسعه فردی موثر است؟

اگرچه محافظت از فرزند خود در برابر بسیاری از مشکلات بزرگسالان بسیار مهم است ، اما خوب است که به او نشان دهید که چگونه با احساس عصبانیت و خشم برخورد می کنید. به طور مثال زمانهایی که احساس خشم می کنید این مسئله را با او مطرح کنید، به این ترتیب فرزند شما می فهمد که بزرگسالان نیز گاهی اوقات عصبانی می شوند.

مثلا خوب است بگوییم : “من عصبانی هستم چون اتومبیل جلوی ما توقف نکرد که به بچه ها اجازه عبور از خیابان را بدهد. اما من توقف خواهم کرد تا آنها بتوانند با خیال راحت عبور کنند. » بیان این نوع احساسات به کودک شما یاد می دهد که خود نیز درباره احساساتش صحبت کند.

مسئولیت رفتار خود را هنگام از دست دادن کنترل خود در مقابل فرزندان خود به عهده بگیرید. می توانید عذرخواهی کرده و در مورد آنچه باید به جای آن انجام داده اید ، صحبت کنید. به عنوان مثال بگویید ، “من متاسفم که شما مجبور شدید ببینید که من از سر عصبانیت فریاد می زدم.  وقتی عصبانی شدم به جای اینکه صدایم را بلند کنم ، باید پیاده روی می کردم تا آرام شوم.”

  1. قوانین عصبانیت را تنظیم کنید.

بیشتر خانواده ها در مورد اینکه کدام رفتار ها به هنگام عصبانیت قابل قبول هستند و کدام ها نیستند، قوانین غیر رسمی میان خود دارند. بعضی از خانواده ها به هیچ وجه مخالف نیستند که درها محکم کوبیده شوند یا صدایی بلند شود ، در حالی که خانواده های دیگر تحمل کمتری نسبت به چنین رفتارهایی دارند. قوانینی کتبی درخانواده خود ایجاد کنید که انتظارات شما را مشخص کند. به موضوعاتی از قبیل پرخاشگری فیزیکی ، آدم ها را با لقب های نامناسب خطاب کردن و آسیب رساندن به وسایل بپردازید تا کودک شما بفهمد که نمی تواند هنگام عصبانیت لوازم خانه را پرتاب کند ، بشکند یا کنترل خود را از دست بدهد.

  1. مهارتهای مقابله ای سالم را به فرزندانتان آموزش دهید
این راه هم بخوانید بدنیست:  راهکارهای کاهش استرس جوانان

کودکان باید برای مقابله با خشم خود راه‌های مناسب را بدانند. به جای اینکه به آنها بگویید ، ” برادرت را نزن” ، توضیح دهید که وقتی از برادرش عصبانی شد، چه کاری می تواند انجام دهد. مثلا  بگویید ، “دفعه بعد ، با هم حرف بزنید” یا “وقتی عصبانی شدی از برادرت دور شو.” همچنین پرسیدن اینکه “به جای ضربه زدن ، چه کاری می توانی انجام بدهی؟” می تواند برای کمک به فرزندتان در شناسایی استراتژیهایی که به وی در مقابله با خشم کمک می کند، مفید باشد.

  1. یک کیت از وسایل آرامش بخش درست کنید که او هنگام ناراحتی بتواند از آن استفاده کند.

جعبه ای را با وسایلی که می تواند به آرامش او کمک کند ، مانند یک کتاب رنگ آمیزی و مداد رنگی ، لوسیون که بوی خوب میدهد یا موسیقی آرامش بخش، پر کنید. درگیر کردن حواس او می تواند به آرامش ذهن و بدن او کمک کند.

به فرزند خود زمان بدهید تا آرام شود. به او بیاموزید که قبل از اینکه دچار مشکل شود ، می تواند مدت زمانی را صبر کند. دور کردن او از اوضاع و گذراندن چند دقیقه با خودش می تواند به او کمک کند تا آرام شود.

مهارت های حل مسئله را به فرزند خود آموزش دهید تا تشخیص دهد که می تواند مشکلات را بدون توسل به پرخاشگری حل کند. در مورد راه های حل و فصل مسالمت آمیز به هنگام درگیری با او صحبت کنید.

  1. در صورت لزوم پیامدهایی برای رفتار پرخاشگرانه تعیین کنید.
این راه هم بخوانید بدنیست:  دلایل عصبانیت زودهنگام افراد چیست؟

هنگامی که او قوانین عصبانیت را رعایت می کند ، او را تشویق کنید و برعکس. پیامدهای مثبت مانند پاداش دادن می تواند کودک را به استفاده از مهارت های مدیریت خشم خود در هنگام عصبانیت ترغیب کند.

اگر فرزند شما پرخاشگر است ، عواقبی را برای او مشخص کنید. عواقب مؤثر می تواند شامل زمان تنهایی، از دست دادن بعضی مزیت ها ، انجام کارهای اضافی یا قرض دادن اسباب بازی به کسی که مورد عصبانیت فرزندتان قرار گرفته است، باشد.

  1. اگر لازم شد از متخصصان کمک بگیرید

این طبیعی است که بچه ها گاهی برای مدیریت عصبانیت خود تلاش کنند. اما با راهنمایی شما باید مهارت های فرزندتان بهبود یابد.

اگر فرزند شما در تلاش است تا عصبانیت خود را تحت کنترل داشته باشد یا به نظر می رسد مشکلات عصبانیت وی رو به وخامت گذاشته است ، به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک متخصص آموزش دیده می تواند به حل هرگونه مشکل اساسی در زمینه سلامت روان کمک کند و می تواند در ایجاد یک برنامه مدیریت رفتار شما را راهنمایی کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا